- örtkün
- harman, samanı ayrılmış harman, çeç; harman zamanı I, 402, 526; I I, 214; III, 412,416bkz: örtgün
Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini. 2009.
Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini. 2009.
örtetmek — yaktırmak I, 260 örtgün samanı ayrılmış harman, çeç III, 412, 416bkz: örtkün … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini